.:پرستــوی خیــــال:.

تو را از دور می‌بینم که می‌آیی

تو را از دور می‌بینم که می‌خندی

تو را از دور می‌بینم که می‌خندی و می‌آیی

نگاهم باز حیران تو خواهد ماند

سراپا چشم خواهم شد

تو را در بازوان خویش خواهم دید

سرشک اشتیاقم شبنم گلبرگ رخسار تو خواهد شد

تنم را از شراب شعر چشمان تو خواهم شست

برایت شعر خواهم خواند

تبسم های شیرین تو را ، با بوسه خواهم چید

من امشب تا به سحر خوابم نخواهد برد

♥ عکستو امشب دوباره توی آسمون کشیدم ♥

♥ توی چشمای قشنگت باز همه دنیا رو دیدم ♥

♥ شیشه تنهاییمو من واسه عشق تو شکستم ♥

♥ قصه از اینجا شروع شد که دلم رو به تو بستم ♥

♥ بیش از این که فکر می کردم با تو خو کرده نفس هام ♥

♥ تو رو می خوام قد دنیا تکیه کن به قلب تنهام ♥

♥ تو همونی که یه عمری گشتمو پیت دویدم ♥

♥ تا غروب رفتمو این بار به طلوع تو رسیدم ♥

♥ دستتو گذاشتی آخر تو  دستام♥

♥ حالا وقتشه بدونی که چقدر عاشقت هستم ♥

 ♥ دوستدارم عشقم مهربونم ♥

تو را به جای همه زنانی که نشناختم دوست دارم

تو را به جای همه روزگارانی که نمی زیستم دوست دارم

برای خاطر عطر نان گرم

و برفی که آب می‌شود

و برای نخستین گل‌ها

تو را به خاطر دوست داشتن دوست دارم

تو را به جای همه کسانی که دوست نمی‌دارم دوست می‌دارم

بی تو جز گستره‌ یی بی‌کرانه نمی‌بینم

میان گذشته و امروز

از جدار آیینه‌ی خویش گذشتن نتوانستم

می‌بایست تا زندگی را لغت به لغت فرا گیرم

راست از آن گونه که لغت به لغت از یادش می‌برند

تو را دوست می‌دارم برای خاطر فرزانه‌گی‌ات که از آن من نیست

به رغم همه آن چیزها که جز وهمی نیست دوست دارم

برای خاطر این قلب جاودانی که بازش نمی‌دارم

می‌اندیشی که تردیدی اما تو تنها دلیلی

تو خورشید رخشانی که بر من می‌تابی هنگامی که به خویش مغرورم

سپیده که سر بزند

در این بیشه‌ زار خزان زده شاید گلی بروید

شبیه آنچه در بهار بوئیدیم

پس به نام زندگی

هرگز نگو هرگز

دلم برای کسی تنگ است که آفتاب صداقت را
♥
به میهمانی گلهای باغ می آورد
♥
و گیسوان بلندش را به بادها می داد
♥
و دستهای سپیدش را به آب می بخشید
♥
دلم برای کسی تنگ است
♥
که چشمهای قشنگش را
♥
به عمق آبی دریای واژگون می دوخت
♥
و شعرهای خوشی چون پرنده ها می خواند
♥
دلم برای کسی تنگ است
♥
که همچو کودک معصومی
♥
دلش برای دلم می سوخت
♥
و مهربانی را نثار من می کرد
♥
دلم برای کسی تنگ است
♥
که تا شمال ترین شمال با من رفت
♥
و در جنوب ترین جنوب با من بود
♥
کسی که بی من ماند
♥
کسی که با من نیست
♥
کسی که  . . .
♥
دگر کافی ست

به امشب به تقدیر من عشق تو

به حالی که بی من ، تو داری قسم

به عنوان روزی که بردی منو

به حسی که گفتی میایی قسم

به دل خواهی اولین دلهره

به گاهی که با من نبودی قسم

جدا می‌شی و می‌رود خاطره

ولی شک نکن من به تو می‌رسم

نشد تا تو هستی من عاشق بشم

نشد قلب ما عشقو باور کنه

شب رفتنت آرزو می‌کنم

خدا وقت دوریتو کمتر کنه

به چشمای تو قبل هر گریه‌ای

قسم می‌خورم یاد تو با منه

قسم می‌خورم بغض این انتظار

یه روزی تو آغوشمون بشکنه

دوستدارم عشقم

سفری می باید

سفری بی همراه

گم شدن تا ته تنهایی محض

سازکم با من گفت: هر کجا ترسیدی از سفر لرزیدی تو بگو از ته دل: من خدا را دارم

من و سازم چندیست که فقط با اوییم

عاشقت خواهم ماند بی آنکه بدانی

دوستت خواهم داشت بی آنکه بگویم

درد دل خواهم گفت بی هیچ کلامی

گوش خواهم داد بی هیچ سخنی

در آغوشت خواهم گریست بی آنکه حس کنی

در تو ذوب خواهم شد بی هیچ حرارتی

این گونه شاید احساساتم نمیرد

 زیـــر  بــارون  نفسـاتـــو  دوســـت  دارم

  عـطـــر خـــوب، تــو رو بـارون میگیــره

  بـا  تــو زندگیـــم  چــه رویــایــی  میشـــه

 بـا تــو ایــن قـلـــب یخــی جــون میگیــره

دوست دارم تمــوم لحظـه هامو با تـو باشم

دوســت دارم کـه دســت گـرمـتــو بگیــرم

دوسـت دارم تمــوم خاطراتـم با تــو باشــه

دوسـت دارم تـو انتظـار تلــخ تــو بمیـــرم

دوسـت  دارم  فقـــط  چشــاتــو وا  کـنــی

تـا  ببیـنــی  کـــه  چـقــــدر دوســت  دارم

همـــه  خـوبـــی هـاتـــو  بـاور مـی کـنـــم

نمــی تــونـــم  بـی تـــو طـاقـــت  بـیـــارم

زیـــر  بــارون  نفسـاتـــو  دوســـت  دارم

بـــوی خـــوب ، تـــو رو بـارون میگیــره

بـا  تــو زندگیـــم  چــه رویــایــی  میشـــه

بـا تــو ایــن قـلـــب یخــی جــون میگیــره

دوست دارم تمــوم لحظـه هامو با تـو باشم

دوســت دارم کـه دســت گـرمـتــو بگیــرم

دوسـت دارم تمــوم خاطراتـم با تــو باشــه

دوسـت دارم تـو انتظـار تلــخ تــو بمیـــرم

دوسـت  دارم  فقـــط  چشــاتــو وا  کـنــی

تـا  ببیـنــی  کـــه  چـقــــدر دوســت  دارم

همـــه  خـوبـــی هـاتـــو  بـاور مـی کـنـــم

  نمــی تــونـــم  بـی تـــو طـاقـــت  بـیـــارم

طرح چشمان قشنگت در اتاقم نقش بسته

شعر میگویم به یادت در قفس غمگین و خسته

من چه تنها و غریبم بی تو در دریای هستی

ساحلم شو غرق گشتم بی تو در شب های مستی

خیال کردی بری میری از یادم

تو رفتی و نرفت چیزی از یادم

تو رفتی تازه عاشق تر شدم من

از اونی هم که بود بدتر شدم من

صبح تا شب این شده کارم که واسه چشات بیدارم

تو خدای عاشقایی تو تموم کس و کارم

تو به داد من رسیدی وقتی تنهاییم رو دیدی

تو نذاشتی برم از دست اگه چیزی هم هنوز هست

نازنینم امید شیرینم من به جز تو کسی نمی بینم

از اون روزی که رفتی یه روز خوش ندیدم

به جز دستای گرمت پناه وخوش ندیدم

زندگیم و به پای تو دادم اون روزا رو نمیره از یادم

نازنینم برس به فریادم

صبح تا شب این شده کارم که واسه چشات بیدارم

تو خدای عاشقایی تو تموم کس و کارم

تو به داد من رسیدی وقتی تنهاییم رو دیدی

تو نذاشتی برم از دست اگه چیزی هم هنوز هست

در دنیا فقط 3 نفر هستند که بدون هیچ چشم داشت و منتی

و فقط به خاطر خودت خواسته هایت را برطرف می کنند

پدر و مادرت و نفر سومی که خودت پیدایش می کنی

مواظب باش که از دستش ندهی

و بدان که تو هم برای او نفر سوم خواهی بود

چرا که در ترسیم تقدیرت نیز نقش خواهد داشت